In wereldwijde verbondenheid gedenken wij: Week 13 - China, Hongkong, Macao en Tibet
 |
 |
| Foto boven: Raad van Kerken in Hongkong (WCC) |
Dalai Lama: "Altruïsme is een intelligente vorm van zelfliefde" |
Voorbeden: Week 13
Dank voor:
•Het voortbestaan van christenen en christelijke kerken, hoewel ze werden vervolgd.
•Degenen die strijden voor de mensenrechten.
•Christenen bijeen in huiskerken.
•Groeiende gemeenten.
•De Chinese Christelijke Raad, de Amity Foundation, de Hong Kong Raad van Kerken.
•Degenen die zorgen voor de armen en kansarmen.
•Oud Chinees aardewerk en jade.
•Chinese karakters, het lichtdoorlatende inkt en voor de Chinese kalligrafie.
Bid voor:
•Die lijden onder werkloosheid in de steden en degenen die niet in staat zijn een huis te vinden.
•De armen op het platteland, en hen die gedwongen worden te werken op het platteland.
•Vluchtelingen uit Noord-Korea.
•Vrouwen en meisjes, die geen gelijke status hebben.
•Mensen die lijden onder gedwongen sterilisaties, abortus en kindermoord.
•Gemarginaliseerde groepen, zoals ouderen, gehandicapten, een- oudergezinnen en migranten.
•Onderwijsvernieuwingen, dat ze kunnen leiden tot een holistische benadering van leren.
•Mijnwerkers en allen die geconfronteerd worden met gevaarlijke werkomstandigheden.
•Een vermindering van de hoeveelheid vervuiling en milieuschade.
Wereldwijd gedenken: Week 13
 |
| Bijbelmateriaal voor kinderen in China. In China zijn de snelst groeiende kerken ter wereld. Nu al zijn er meer dan 70 miljoen christenen. (Foto: Kerkinactie) |
China, Hongkong, Macao en Tibet
In China bracht de culturele revolutie (1967) de sluiting mee van alle kerken en theologische opleidingen. Sindsdien ontwikkelden christenen nieuwe manieren van leven en eredienst. Zo ontstonden er huisgemeenten en kwam de Chinese catechismus tot stand, waaraan leken een grote bijdrage hebben geleverd. In China is nu vrijheid van godsdienst en kunnen kerken weer in de openbaarheid treden. Sinds 1991 is de Christelijke Raad van China (een van overheidswege afgedwongen kerkenvereniging) lid van de Wereldraad van Kerken.
Sinds de openstelling van de Chinese grenzen voor invloeden van buiten, is er ook verandering opgetreden in het denken van veel Chinese christenen. Zij sluiten zich niet langer op binnen de muren van de kerk, zoals jarenlang de gewoonte was, maar proberen Gods liefde daadwerkelijk te laten zien in de samenleving. Zo zetten verschillende kerken in plattelandsgebieden een kliniek op, omdat de gezondheidszorg daar nog veel te wensen overlaat. Op deze manier zorgen de kerken voor medische hulp aan christenen en niet-christenen. De oudste kliniek is die in Linqu County. De Amity-Foundation, gesticht in 1985 om in China onder meer de gezondheidszorg te bevorderen, steunt deze kliniek e.a. financieel.
Gedurende honderdvijftig jaar was Hongkong een Britse kolonie, maar sinds 1 juli 1997 hoort Hongkong weer bij de Chinese Volksrepubliek. De Christelijke Raad van Hongkong was nauw betrokken bij de kerken en christenen die zich op deze overgang moesten voorbereiden.
Macao is een administratieve regio van de volksrepubliek China (evenals Hongkong).
Tibet wordt sinds 1950 bezet door communistisch China. Honderdduizenden Tibetanen vonden de dood als gevolg van martelingen, hongersnood en executies. Ook vandaag de dag worden de Tibetanen systematisch gearresteerd, gevangen genomen en gemarteld voor het uitdrukken van hun fundamentele mensenrechten, zoals vrijheid van religie en vrijheid van meningsuiting.
Liefde, mededogen en verdraagzaamheid
zijn geen luxe artikelen, maar eerste levensbehoeften.
(Dalai Lama)
Tegenwoordig leven er 125.000 Tibetaanse vluchtelingen in ballingschap. In augustus 2011 onderging de Tibetaanse gemeenschap in ballingschap een historische leiderschapswisseling. De Dalai Lama deed afstand van zijn politieke positie en installeerde een democratisch gekozen regering. De Dalai Lama blijft zijn rol vervullen als spiritueel leider van het Tibetaanse volk. In 1989 ontving hij de Nobelprijs voor de Vrede. In de traditie van Mahatma Gandhi, Martin Luther King Jr. en Nelson Mandela is de Dalai Lama uitgegroeid tot een van de belangrijkste voorstanders van geweldloosheid. Hij bepleit vreedzame oplossingen gebaseerd op tolerantie en wederzijds respect en wekt hiervoor over de hele wereld bewondering.
(Onderaan deze site het verhaal van een Tibetaanse non die 15 jaar gevang zat...)
Wij gedenken met woorden uit China:
O Heer, die uw leerlingen met zout
en zuurdesem hebt vergeleken,
geef aan uw verstrooide gelovigen in China,
de kracht van uw Geest, zodat
hun eerlijkheid, zelfverloochening en
liefde een voorbeeld mogen zijn
voor hun omgeving en getuigen mogen
van uw heerlijkheid.
In augustus 2011 deed Dalai Lama afstand van zijn politieke positie en installeerde een democratisch gekozen regering.
Om vernieuwing
 |
|
Intocht in Jeruzalem - Russische ikoon
|
Houd intocht, Heer, in uw gemeente die haar roeping zo dikwijls verloochent;
maak haar tot een huis van verzoening, een schuilplaats voor kleinen en groten,
een werkplaats van vrede en recht, een voorhof van ruimte en rust.
Houd intocht, Heer, in de warrige wereld die zo vol zit met bazen en bonzen,
maar zo leeg is aan geest en gevoel; geef haar toch niet prijs aan zichzelf,
maar vernieuw het gezicht van de aarde door de glans van de Heilige Geest.
Houd intocht Heer, in de levens van mensen die zwaar, al te zwaar worden beproefd
en die bezwijken onder hun lasten; geef hen de moed om hun weg te vervolgen,
schenk hen verlichting van wat hen benauwt en laat hen toch nieuwe kansen ontdekken.
Vernieuw de toekomst van zovelen die leven in angst, tirannie en terreur:
in Afghanistan en in Chili, in Cambodja en in El Salvador, in Libanon, Nicaragua en
Zuid Afrika, mensen van U in een wereld van macht.
Vernieuw ook de levenszin van zovelen die vlak om ons heen worden vernederd,
en maak onszelf vindingrijk in de wegen die tot een nieuwe samenleving leiden,
waarin niet langer de ene mens het slachtoffer is van de andere mens.
(Niek Schuman, uit ‘Een verschil van dag en nacht )
De Zeven Kruiswoorden van Jezus
De Zeven Kruiswoorden van Jezus - 1. “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen” (Lucas 23:34). 2. “Voorwaar, Ik zeg U, heden zult gij met Mij in het paradijs zijn” (Lucas 23:43). 3. “Vrouw, zie uw zoon - zoon, zie uw moeder (Johannes 19:26-27). 4. “Mijn GOD, mijn GOD, waarom hebt Gij Mij verlaten? (Marcus 15:34). 5. “Mij dorst” (Johannes 19:28). 6. “Het is volbracht!” (Johannes 19:30). 7. “Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest” (Lucas 23:46).
Ds. Bas Plaisier over de Kerk in China - september 2016
Oud-Chinese Lofprijzing
Wij roepen vol eerbied God aan:
de Vader, vol van geheimenis,
de Zoon die ons antwoordt
en de Geest die in ons getuigt.
Wij aanbidden uw heilige Drievuldigheid,
drie personen in één.
Een Tibetaanse non, die ondanks alles blijft hopen op een dialoog tussen China en de Dalai Lama
 |
| (Foto: Trouw,31 januari 2012, Kloosters in Tibet) Onlangs heeft China bepaald dat kloosters maximaal 140 geestelijken mogen opnemen. Zo probeert Peking de invloed van het boeddhisme in te dammen. Monniken en nonnen steken zich daarom uit wanhoop en protest tegen de Chinese repressie steeds vaker in brand. (Janneke Juffermans in Wordt Vervolgd, maart 2015) |
'Mijn lichaam is in Zwitserland, mijn Geest in Tibet'
De Tibetaanse non Phuntsog Nyidron werd opgepakt nadat ze bij een tempel in Lasa 'Lang leve de Dalai Lama' had geroepen. Na vijftien jaar cel en vele martelingen kwam ze vrij en kreeg ze asiel in Zwitserland, waar ze nog wekelijks artsen bezoekt. Portret van een getekende vrouw, die ondanks alles blijft hopen op een dialoog tussen China en de Dalai Lama.
Een interview:
Phuntsog Nyidron (45) hoort mensen nogal eens licht verbaasd zeggen dat ze zo vrolijk en goedlachs overkomt. ‘Ze kunnen zich dat niet voorstellen bij iemand die gevangen zat en gemarteld is’, zegt ze lachend.
In 1989, twee jaar nadat Nyidron boeddhistische non werd, was ze zelfs euforisch. De Dalai Lama kreeg toen de Nobelprijs voor de Vrede. Ging het tij eindelijk keren voor de Tibetanen die sinds de bezetting door China in 1950 onder zware repressie gebukt gingen, vroeg ze zich af? Met drie andere nonnen toog ze naar de Jokhang, de allerheiligste Tibetaanse tempel in de hoofdstad Lhasa. ‘Lang leve de Dalai Lama’, riepen ze, en: ‘Bevrijd Tibet’. Direct werden ze opgepakt door Chinese agenten. Nyidron wist dat het risico bestond. Maar bij eerdere demonstraties was ze steeds ongezien gebleven.
Nu werd ze naar een gevangenis gebracht ten oosten van Lhasa. ‘Die eerste dag werd ik gemarteld. Ze vroegen: “Waarom demonstreerde je? Je bent zo jong. Je bent vast door de Dalai Lama gestuurd.” Maar ik heb de Dalai Lama nooit ontmoet. Ik deed het omdat ik Tibetaanse ben, antwoordde ik. Ze geloofden me niet.’
De 19-jarige werd bewerkt met stangen, naalden en een stroomstok waarmee vee bijeen wordt gedreven. Die nacht overwoog ze zelfmoord. Maar de dagen erna verdween die gedachte, alhoewel de martelingen doorgingen. ‘In de ergste wanhoop vond ik kracht. Ik realiseerde me dat ze via mij Tibet probeerden te raken.’ Na twee maanden volgde een schijnproces van enkele minuten waarin de verdediging niets zei. Nyidron kreeg negen jaar cel, die ze moest doorbrengen in de beruchte Drapchi-gevangenis in Lhasa. Ook daar werd ze bijna dagelijks gemarteld. ‘De gevangenisbewaarders herhaalden: “Tibet hoort bij China.” Maar wij antwoordden: wij hebben een eigen cultuur, gewoonten, voeding, kledingdracht en het boeddhisme. Daarom bleven ze martelen.’
Tijdens haar gevangenschap maakte Nyidron met dertien andere gevangen nonnen in het geheim een bandopname met liederen en gedichten over Tibet en de Dalai Lama. Die werd naar buiten gesmokkeld. Het resulteerde in nog eens acht jaar gevangenisstraf. In 2004 kwam ze vervroegd vrij. De vrijlating volgde op een oproep van de Amerikaanse Senaat, wereldwijde acties van Amnesty en druk vanuit de internationale gemeenschap.
Nyidron leeft sinds haar vrijlating in ballingschap in Zwitserland. Ze luisterde er voor het eerst naar de lessen van de Dalai Lama. ‘Hij sprak over mededogen. Ik realiseerde me dat mijn folteraars ook maar hun werk deden.’
Acht uur per week werkt ze in een bloemenwinkeltje. Meer lukt niet. Een bezoek aan het ziekenhuis vanwege schade aan haar nieren, spieren, gewrichten en hoofd is wekelijkse kost, en ze slikt dagelijks pijnstillers. Hoewel ze Duits leert en enkele vrienden heeft, is ze niet gelukkig. ‘Mijn gedachten zijn in Tibet. Ik mis mijn vrienden en familie.’
Ze maakt zich zorgen over de politieke gevangenen. Hoeveel dat er zijn, maakt China niet bekend, en onafhankelijke waarnemers krijgen maar beperkt toegang. Volgens Nyidron neemt het aantal toe. ‘Er komen steeds gevangenissen bij in China. Dagelijks verschijnen berichten over mensen die in gevangenschap gestorven zijn. Ook de berichten over martelingen blijven aanhouden. Ik wil een spreekbuis voor deze gevangenen zijn.’
Als mensenrechtenorganisaties haar uitnodigen, gaat ze er graag op in. Zo sprak ze, behalve bij de VN-mensenrechtenraad in Zwitserland ook in Engeland, Noorwegen en – eind vorig jaar – in Nederland.
‘Mijn hoop is gericht op steun van de internationale gemeenschap. De Dalai Lama wil samenwerking met China, met behoud van onze cultuur en levensbeschouwing, én de bescherming van onze mensenrechten. Hij wil geen afscheiding.’ Van dat laatste is Peking niet overtuigd. Elke dialoog met de Dalai Lama wordt daarom geweigerd.
Nyidron: ‘De internationale gemeenschap moet structureel aandringen op dialoog. Ik blijf daar op hopen.’ (Janneke Juffermans in "Wordt Vervolgd", maart 2015)
(Met dank aan- en toestemming van Amnesty International)
"Wir setzen uns mit Tränen nieder". Slotkoor uit de Mattheüs Passion, Joh. S. Bach, door het Münchener Bachkoor en orkest.
